14 vjet luftë civile, 600 mijë të vdekur dhe 14 milionë refugjatë, ndërsa ish-presidenti sirian Bashar al-Assad po kthehet te studimi i oftalmoskopëve të të dashur. Në mërgimin e tij në Moskë, ish-diktatori po studion rusisht, por mbi të gjitha, ai po kërkon certifikim për t’u rikthyer në profesionin e tij si oftalmolog (mjek i syve). Sipas thashethemeve të mbledhura nga “The Guardian”, ish-diktatori mund të jetë duke kërkuar klientë midis elitës ruse. Jo se ka nevojë për para (ai ka shumë) por oftalmologjia ka qenë gjithmonë pasioni i Basharit, dhe tani që përvoja e tij në pushtet ka mbaruar, ai më në fund mund të kthehet te dashuria e tij e parë.
“Ejani të pini çaj me ne. Burri im do t’ju kontrollojë tensionin e syve”, – mund t’u thotë gruaja e tij Asma fqinjëve të saj të rinj. Ish-presidenti sirian tani jeton pranë të pasurve dhe të fuqishëmve të Rusisë. Familja Assad jeton në autostradën prestigjioze Rublyovo-Uspenskoye në perëndim të Moskës.
“Një nga zonat më të shtrenjta të banimit në botë”, – thotë New York Times, “me vila të gjera” dhe zona të rrethuara, shumë të mbrojtura. Midis pishave shekullore të ultësirës së Vollgës, Dr. Bashar al-Assad rrezikon të jetojë aty pjesën tjetër të jetës së tij.
Luksi garantohet nga vite vjedhjesh, jo vetëm nga ai vetë, por nga e gjithë familja e tij. Problemi është se ai rrezikon të izolohet nga pjesa tjetër e botës për shkak të rregullave të vendosura dhe të pritshme nga Vladimir Putin. Intervista të pakta dhe të kontrolluara, një profil i ulët, asnjë aktivitet politik dhe akoma më pak ndërhyrje në regjimin e ri sirian. Më shumë se aleanca e vjetër me veten dhe babanë e tij, përparësia e Putinit është të shkojë mirë me qeverinë e re në Damask dhe të mbajë bazat ushtarake ruse të hapura në Siri.
Pra, i përjashtuar nga një garë për pushtet, si mund ta kalojë kohën ish-Presidenti Bashar al-Assad? Oftalmologjia i vjen në ndihmë. Për të, është një derë rrëshqitëse për t’u rikthyer 31 vjet më vonë. Ishte viti 1994 kur vëllai i tij Basel vdiq në një aksident me makinë. Bazeli ishte djali i madh i Hafezit, i preferuari i babait dhe nënës së tij, ai që u rrit që në moshë të vogël për të qenë i fortë, për të komanduar, për të kuptuar jetën ushtarake dhe për të zotëruar makinën shtypëse të mbledhur nga themeluesi i dinastisë.
Nga ana tjetër, Bashari nuk kishte treguar kurrë interes për politikën, e aq më pak të kishte shfaqur cilësitë e krimeve të luftës që Bazeli dhe vëllai i tij më i vogël, Maheri, i kishin demonstruar qartë. Megjithatë, zgjedhja ra mbi mjekun e ri. Bashari la me bindje Londrën dhe studimet e tij të oftalmologjisë, duke u kthyer në Damask për një kurs intensiv mbi diktaturën trashëgimore. Ai u bashkua me ushtrinë, u bë oficer dhe komandant i Libanit të pushtuar dhe më pas, siç ishte planifikuar, pas vdekjes së babait të tij dhe u bë president në vitin 2000.
Në vitin 2011, në shpërthimin e “Pranverës Arabe”, thuhet se ishte nëna e Basharit, Anisa, ajo që e shtyu të vepronte djalin e saj që po ngurronte. “Ji burrë! Bëj siç bënte babai yt. Shtypi ata.” Me bindje, Bashari mbikëqyri vite shtypjeje, torture dhe shkatërrimi.
Ish-presidenti nuk është parë ende në Moskë. Ai bën një jetë jashtëzakonisht private: studime, universitet, PlayStation dhe pak gjëra të tjera. Gruaja e tij, Asma, duket se është shëruar nga leuçemia me të cilën luftoi për vite me radhë dhe u shfaq në ceremoninë e diplomimit të vajzës së saj 23-vjeçare Zein al-Assad, së bashku me fëmijët e tjerë të ish-çiftit presidencial.
Ajo dhe fëmijët e saj janë parë duke bërë pazar në dyqane ekskluzive dhe madje u është dhënë leja për të fluturuar për në Emiratet e Bashkuara Arabe, ku jetojnë shumë të njohur në mërgim si ata dhe ku familja thuhet se do të ndihej më rehat për shkak të klimës dhe gjuhës.
Megjithatë, për momentin, emirët nuk e kanë garantuar ende sigurinë e ish-diktatorit në mërgim, siç ka bërë vetëm Putini. Prandaj, ëndrra e Basharit është të kthehet të kujdeset për sytë e të tjerëve, ndoshta edhe të operojë, pasi thuhet se ka një sy të shkëlqyer.
Ashtu si në ditët e tij në Londër, Bashari, për shkak të pasionit të tij për oftalmologjinë, nuk mendon për atë që mund t’i ndodhë. Ishte vdekja e vëllait të tij që e detyroi të bëhej president. Tani, një ndryshim humori ose rënia e Putinit mund ta detyrojë atë të mbrohet në një gjykatë ndërkombëtare për krime lufte
