Nga Beso Bashllari
Moshatarëve të mi që gjykojnē e më thonë si me poshtë:
Në fund të shkrimit, ju do ta kuptoni pse unë ju drejtohem me këtë fjalë edhe pse vetë nuk jam dakort tju krahasoj me kafshēt sepse janē më fisnike!
Por nuk di si t’ ju drejtohem!
Kafshē!
*Ti që më thua se po nuk të doli pensioni, pije kafenë në shtëpi!
Kafshë!
*Ti që më thua se po nuk të doli pensioni, mos pi nje gotë birrë me një qofte, por futi një sherbet në shtëpi!
Kafshë!
*Ti që më thua se po nuk te doli pensioni…
Po ç’ të të them o kafshë!
Po ai nipi dhe ajo mbesa, a e do një akullore nga gjyshi?!
O kafshë!
Po ata nipër e mbesa, a kane datelindje?
A duan ndonjë dhuratë?!
O kafshë!
Po një shok nuk e ke që të këmbesh një gotē?!
Ooooo kafshë!
Po diku do shkosh për gëzim apo hidhërim?!
Po duhen ca leke ooooooo kafshë!
Si t’ i thuash?!
Dhe e fundit!
A nuk e keni venë re o kafshë se edhe kafsha ka momentin e saj të argëtimit?
Dhe ju kërkoni tua hiqni njerëzve duke ndjekur pas një qelbësirë qē për nëntë vjet i rriti pensionet nëntëqind lekë?!
O kafshë!
