Tradita kërkon që familja të mblidhet së bashku në ditë zie dhe lamtumire duke sjellë ushqime dhe duke gjetur mbështetje tek të tjerët. Të afërmit mbërrijnë pjesë – pjesë, nga Marche, Friuli, Lombardia… Ata nxitojnë në rrugët e ngushta të Miane në Treviso duke mbajtur çantat dhe hyjnë në shtëpinë e prindërve të Anila Grishajt, e cila vdiq e shtypur nga një makineri e ndezur gabimisht nga një koleg. Ata shtrëngohen duke përqafuar nënën, babanë dhe vëllezërit e tyre, të cilët janë ende të tronditur. Të dëshpëruar, sepse humbja e një vajze kaq të re dhe kaq të dashur nuk gjen shpjegim.
Familja: E morëm vesh nga mediat online
Mbrëmjen e së martës mamaja e Anilës kishte përgatitur darkën. Kishte peshk në furrë. Ajo po përgatiste tryezën për të mbledhur të gjithë familjen, si gjithmonë. Ata thjesht prisnin Anilën. Por ajo nuk erdhi në shtëpi. Ajo kishte vdekur, askush nuk i kishte telefonuar për t’i lajmëruar për atë tragjedi.
“Ne ishim të fundit që e morëm vesh. Është turp. Duhet të ishim të parët” – thotë motra e madhe, me një fytyrë të shënuar nga dhimbja dhe fjalët e zemërimit. “Për dy orë nuk na thanë asgjë. E morëm vesh nga faqet në internet”. “Duam drejtësi. Duhet të na japin shpjegime”, – thotë një kushëri, përpara se të kalojë nga dera dhe të bashkohet me të tjerët.
Pajisja mekanike që e vrau
Ka një të dyshuar për vdekjen e punëtores së ri të kompanisë “Bocon”. Ai është një koleg. E reja ishte një menaxhere e linjës, një punëtore e vëmendshme dhe një shefe e kujdesshme. Ajo po monitoronte funksionimin e një makinerie që mbërriti në kompani 5 muaj më parë. Ishte një krah mekanik që mbështjell produktet e gatshme me celofan për transport. Pasi të mbaronte operacionin, ajo do t’i ishte afruar paletës për një kontroll. Në atë moment një punëtor tjetër, duke mos parë askënd, e rindezi makinën. Anilës i ngeci koka, duke i shtypur rruazat e qafës.
Rindërtimi i ngjarjeve e shtyu prokuroren Françeska Torri të hapë një hetim për vrasje nga pakujdesia ndaj koleges së tij. Por duhen ende hetime të mëtejshme. Kamerat brenda kompanisë do të kontrollohen dhe makineria është sekuestruar. Do të jetë thelbësore të kuptohet nëse procedurat e sigurisë në lidhje me përdorimin e instrumentit janë kryer në mënyrë korrekte. Nëse kërkohet të kontrollohet prania e punëtorëve të tjerë pranë përpara se të ndizen motorët apo nëse parashikohet një bllokim automatik gjatë mirëmbajtjes.
“Shefja më e mirë”
Të mërkurën punëtorët e fabrikës qëndruan në shtëpi. “Nuk fjeta mbrëmë. Të gjithë shpërthyen në lot sepse puna me të ishte mirë, shefja më e mirë që mund të kishim” – tha një koleg. “Filluam së bashku, 5 vjet më parë. Ne e kemi thënë gjithmonë se duhet t’i shtronim një tapet të kuq kur ajo të hynte. Ajo buzëqeshte gjithmonë, edhe kur gjërat nuk shkonin mirë. Ne të gjithë e kemi përdorur atë makinë në këto 5 muaj. Dhe tani, të gjithë e shikojnë me tmerr dhe frikë” – shton ai. Ata pyesin se çfarë ndodhi dhe nëse mund të ndodhë përsëri.
“Ata thanë se ishte një nga makinat më të sigurta”
Anila ishte fejuar me një djalë nga Susegana. Ata mendonin për një jetë së bashku, por ajo ëndërr u ndërpre me dhunë. Për Anilën ishte e vështirë të ndërtonte të ardhmen e saj. “Thanë se ishte një nga makinat më të sigurta, kushtonte miliona euro” – thotë një kushëri i vajzës. “Ata duhet të na tregojnë pse ajo vdiq duke bërë punën e saj. Aty ndihej mirë, kishte një rol të mirë. Ne duam që drejtësia të vendoset” – shton ai.
Kur ndiqte shkollën fillore, Anila kishte mësuese për një vit Angela Colmellere, ish-kryetare e bashkisë së Miane. “Komuniteti ynë është tronditur, është një dramë tronditëse. Anilën e mbaj mend si një vajzë të zgjuar, të qeshur, familjen e saj shumë të integruar, punëtore. Jemi të gjithë pa fjalë” – thotë ajo. /Marrë nga Corriere Della Sera, 
