Annamaria Colao është një nga endokrinologet më të njohura në Evrope dhe në botë. Ka qenë gruaja e parë që fitoi çmimin prestigjioz Geoffrey Harris Aëard, si neuroendokrinologia mẽ e mirë e Evropes. Është profesore në Napoli, ku ka zgjedhur të jetojë dhe punojë edhe pse ka pasur oferta shumë të mira nga SHBA.
Ajo është autore e disa librave të njohur dhe së fundmi ka shkruar librin “Agjerimi sipas masës”, ku shpjegon si mund të perdoret agjërimi per tế rëne ně peshë dhe per të permirësuar shëndetin.
Në një intervistë së fundmi ajo shpjegon, “çdokush ka agjerimin e vet dhe nuk ekziston njä që vlen per të gjithë. Agjërimi është një kod teper i fugishėm, jo rastësisht të gjitha fetë kanë nxitur ndonjë formë të tij, por duhen ndjekur protokolle të provuara shkencërisht”.
Çfarë ka kaq të fuqishme agjërimi?
“Nuk ndikon vetěm ně peshë, por edhe në ritmin e gjumit, pjellori, humor, stres. Agjërimi mbron zemrën sepse ul tensionin, kolesterolin e keq dhe trigliceridet; zvogëlon yndyrën digjestive; parandalon diabetin; largon tumoret dhe forcon sistemin imunitar. Për trurin, ul inflamacionin, përmirëson kthjelltësinë mendore, ul rrezikun e sëmundjeve neurodegjenerative. Për më tepër, ul stresin oksidativ dhe nxit proceset e rigjenerimit qelizor. Mjafton vetëm të zbatohet në nenyrën e duhur dhe në libër gjenden të gjitha tabelat pēr ta bërë”.
Rregulli i parë janë tre Q-të: çfarë do të thotë?
«Tregon kur të hash, sa të hash dhe çfarë të hash.
“Kur” ka të bëjë me kronobiologjinë: disa ushqime, si karbohidratet, trupi i përdor më mirë në mëngjes ose drekë dhe në mbrëmje duhen shmangur, sepse natën nuk digjen dhe shndërrohen në yndyrë.
“Cilat” i referohet llojit: karbohidrate, proteina, yndyrna, fibra, vitamina – të balancuara siç duhet.
“Sa” është sasia, e cila duhet përshtatur rast pas rasti».
Çfarë ndryshimi ka midis agjërimit të ndërprerë, agjërimit 5:2, dietës që imiton agjërimin?
«Agjërimi i ndërprerë konsiston në të ngrënit vetëm brenda një intervali kohe, për shembull nga ora tetë e mëngjesit deri në gjashtë të pasdites, ose nga nëntë deri në shtatë të darkës: kjo do të thotë të hash mëngjes, drekë dhe të lësh darkën. Ky është më i dobishmi, sepse shmang tretjen gjatë natës dhe aktivizon proceset e rigjenerimit, por ata që quhen “bufat e natës”, që kanë orën biologjike të zhvendosur më vonë, përfitojnë edhe duke ngrënë darkë dhe duke lënë pa ngrënë mëngjesin.
Pastaj është protokolli 5:2: dy ditë në javë me kufizim të fortë kalorik, rreth 500–600 kalori, dhe pesë ditë të lira. Ose 3:4, me të njëjtin koncept.
Dieta që imiton agjërimin, përkundrazi, kufizon ushqimin për pesë ditë rresht çdo tre muaj: është e përshtatshme për ata që kanë peshë normale dhe duan të stimulojnë rigjenerimin qelizor».
Po ju, cilin lloj agjërimi ndiqni?
Unë ha vetëm mëngjes dhe drekë. Trupi ynë nuk është i përshtatur për darka të rënda: dikur njerëzit hanin mëngjes të bollshëm dhe pastaj punonin gjithë ditën. Sot, për arsye shoqërore, vakti kryesor është bërë darka, por metabolizmi nuk arrin ta përpunojë dhe e dëmton shëndetin. E di që për disa është e vështirë: miqtë e mi aktorë, që mbarojnë shfaqjen natën vonë dhe pastaj shkojnë në restorant, u them gjithmonë – ju kuptoj, më vjen keq, por biologjikisht nuk funksionon. Pra, përpiquni të hani më herët. Nuk jam unë që bëj rregullat, kështu është trupi ynë.”
Kush nuk duhet të agjërojë kurrë?
«Fëmijët dhe adoleshentët, gratë shtatzëna ose që ushqejnë me gji, ata që vuajnë ose kanë vuajtur nga çrregullime të të ushqyerit, ata që përdorin insulinë. Dhe ata me sëmundje kronike të rënda ose tumore në stad terminal».
