Sekreti i mbijetesës nga një hebre/ Kur ngroh zemrat e të tjerëve, ngroh edhe veten

Angel, një hebre që zotëronte furrën më të njohur në Gjermani, thoshte shpesh:

“E dini pse jam ende gjallë sot? Kur isha adoleshent, nazistët në Gjermani po vrisnin hebrenjtë pa mëshirë. Na morën me tren dhe na çuan në Auschwitz. Ishte një natë e akullt, dhe na lanë brenda vagonëve për ditë të tëra, pa ushqim, pa shtretër dhe pa asnjë mundësi për t’u ngrohur.

Dëbora mbulonte gjithçka, dhe era e ftohtë na mphinte fytyrat. Qindra prej nesh po vuanim në atë acar, pa ujë dhe pa bukë. Dukej sikur gjaku në venat tona kishte ngrirë. Pranë meje ishte një plak, shumë i dashur në qytetin tim. Ai dridhej pa pushim dhe dukej tepër i dobët. Unë u përpoqa ta ngrohja me duart e mia.

E mbajta afër, e përqafova fort për t’i dhënë pak ngrohtësi. I fërkova duart, këmbët, fytyrën dhe qafën. I lutesha të qëndronte gjallë. E mbajta ngrohtë gjithë natën, edhe pse vetë isha i rraskapitur dhe i ngrirë. Gishtat më ishin mpirë, por nuk ndalova së masazhuari trupin e tij për ta ndihmuar të mbijetonte.

Orët kaluan dhe më në fund agimi erdhi. Dielli filloi të shndërriste, dhe unë shikova përreth. Për tmerrin tim, gjithçka që pashë ishin trupa të ngrirë. Nata e ftohtë i kishte marrë të gjithë. Të vetmit që mbijetuan ishim unë dhe plaku. Ai jetoi sepse e mbajta të ngrohtë, dhe unë mbijetova sepse u përpoqa ta mbaja atë gjallë.

Dua të ndaj me ju sekretin e mbijetesës në këtë botë: Kur ngroh zemrat e të tjerëve, ngroh edhe veten. Kur mbështet, forcon dhe inkurajon të tjerët, e njëjta gjë do të të kthehet edhe ty në jetë.”

— Tanya Kalchenko