Pse lojtarët përdorin xhel energjik: sekreti i “benzinës” së re të futbollit modern

Në një ndeshje futbolli të nivelit elitar, një lojtar përshkon nga 10 deri në 13 kilometra, duke alternuar sprintet, përshpejtimet maksimale, ndryshimet e vazhdueshme të drejtimit dhe duelet fizike. Ky konsum shumë i lartë energjie çon në zbrazjen e shpejtë të rezervave të glikogjenit, karburanti që ushqen muskujt gjatë përpjekjeve intensive. Kur glikogjeni bie, bien edhe qartësia mendore, saktësia dhe aftësia për sprint. Ja pse xheli energjik është bërë një mjet tashmë i zakonshëm në fushat e futbollit në të gjithë botën: ato ofrojnë karbohidrate me përthithje të shpejtë që hyjnë në qarkullim brenda pak minutash, rikthejnë glikeminë në nivele optimale dhe u lejojnë muskujve të kenë energji të re të disponueshme pa rënduar stomakun.

Krahasuar me baretat ose pijet e dendura, xheli energjik është praktik, i lehtë dhe i menjëhershëm: konsumohet për një çast gjatë një ndalese, në dhomën e zhveshjes ose shpejt e shpejt pranë vijës anësore. Ato përmbajnë maltodekstrina, glukozë dhe sheqerna të thjeshta të menduara për t’u tretur shpejt, shpesh të shoqëruara me elektrolite të dobishme për të zëvendësuar atë që humbet me djersitjen.

Disa studime kanë treguar se marrja e karbohidrateve gjatë ndeshjes ose përpara kohës shtesë përmirëson jo vetëm qëndrueshmërinë, por edhe saktësinë teknike: pasime më të pastra, driblime më të qëndrueshme, përqendrim më të lartë.

Pse xheli energjik janë bërë të domosdoshëm në futboll

Megjithatë, nuk mungojnë kufizimet. Xheli garanton energji të menjëhershme, por efekti është i kufizuar në kohë dhe duhet të mbështetet nga një përgatitje ushqimore e plotë. Nuk zëvendësojnë vaktet dhe nuk ofrojnë proteina apo lëndë të tjera ushqyese të nevojshme për rikuperimin. Për më tepër, jo të gjithë lojtarët i tolerojnë njësoj: për këtë arsye klubet i testojnë produktet në stërvitje përpara se t’i përdorin në ndeshje. Disa futbollistë preferojnë pije me bazë karbohidratesh, të tjerë xhelë më të lëngshëm, ndërsa të tjerë i shmangin plotësisht gjatë lojës.

Zakonisht merren 15–30 minuta para fishkëllimës së fillimit për të krijuar një bazë energjie të qëndrueshme, dhe më pas sërish në pushim ose në momentet kritike të ndeshjes, sidomos kur intensiteti rritet ose kur shkohet drejt kohës shtesë. Përdorimi i tyre tashmë bën pjesë në strategji ushqimore të studiuara në detaje nga nutricionistë dhe përgatitës atletikë, me objektivin për të ruajtur energjinë, shpejtësinë dhe qartësinë mendore deri në minutën e fundit.

Futbolli modern kërkon performanca të vazhdueshme dhe me intensitet të lartë. Xheli energjik nuk janë një rrugë e shkurtër, por një përgjigje praktike ndaj një loje që është bërë gjithnjë e më e shpejtë dhe kërkuese. Nëse përdoren siç duhet, mund të bëjnë vërtet diferencën mes një fundi ndeshjeje në vështirësi dhe një fundi nën kontroll të plotë.