Ish-kreu i Institutit të Studimeve dhe Pasojave të Krimeve të Komunizmit, Agron Tufa ka publikuar një dokument, sipas të cilit, deputeti i Partisë Socialiste, Spartak Braho ka dhënë dënime kundër ligjeve të kohës në Gjykatën e Rrethit Durrës.
Tufa kujton se para një viti i kishte bërë një pyetje publike deputetit socialist, nëse ishte bërë problem ai ndonjëherë për falsifikim dokumentesh dhe si ishte larguar nga detyra e gjyqtarit popullor në Gjykatën e Rrethit Durrës.
Braho, sipas tij nuk dha përgjigje, por në Agron Tufa shkruan se deputeti socialist që e ka akuzuar për falsifikimin e ligjit të ISKK-së, vinte për vete nga një përvojë falsifikuese.
Sipas dokumentit të publikuar, dhe sipas atyre që shkruan Tufa, me përfundimin e Fakultetit Juridik, në vitin 1981 Braho u emërua gjyqtar, e më pas kryetar i kolegjit ushtarak dhe detyrën e mbajti deri në vitin 1987, kur u bë i njohur për një skandal të paparë, dënimin në mungesë të një shtetasi, të cilin e internoi.
Me iniciativën e tij, shkruan Tufa, Braho shkoi në Degën e Punëve të Brendshme Durrës dhe në dhomat e hetuesve bëri komunikimin formal me të pandehurin. “Për të qenë në rregull, përpilojnë një procedurë të falsifikuar sikur ishte zhvilluar gjyq.”
“Pasi i dënuari B.H. u ankua, Gjykata e Lartë nisi një hetim administrativ ndaj Spartak Brahos dhe sekretares Tatjana Doko. Kryesia e Gjykatës së Lartë, që ishte edhe organi epror për sistemin gjyqësor në vend, i thirri të dy shkelësit për t’i kërkuar llogari për “shkelje të rënda procedurale në një çështje penale”.
Tufa shkruan më tej se gjyqtari Braho dhe sekretarja e tij ishin përgjegjës për dy vepra penale: shpërdorim i pozitës zyrtare dhe falsifikim dokumentesh. Por meqë Braho vinte nga “shtëpi lufte”, shton ai, partia e mbylli njërin sy dhe nuk e dërgoi në dhomat e hetuesve.
Siç duket edhe në dokumentin e publikuar, gjykatave iu dërgua qarkorja nr.240, datë 24.3.1987, në të cilën i tërhiqej vëmendja që raste të tilla mos të përsëriteshin më. Por, shton Agron Tufa, “partia pati zemër të madhe me birin e saj. U ra dakord që Braho të largohej nga sistemi gjyqësor.”
“Braho gjeti fijen dhe i ra në qafë Ministrit të Tregtisë së Jashtme, shokut Shane Korbeci, i cili e emëroi jurist në një drejtori të rëndësishme të kësaj ministrie. Në mbledhjen e organizatës bazë ku bënte pjesë, shoku Spartak bëri autokritikë që është e nivelit të lartë politik, e cila nuk u administrua vetëm në dosjen e tij si komunist. Në kartë iu shënua një vërejtje.”
Postimi i plotë
SPARTAK BRAHO JEPTE DËNIME DHE KUNDËR LIGJEVE TË KOHËS
Para një viti i drejtova një pyetje publike deputetit Spartak Braho, nëse ishte bërë problem ai ndonjëherë për falsifikim dokumentesh dhe si ishte larguar nga detyra e gjyqtarit popullor në Gjykatën e Rrethit Durrës.
Braho vigjilent për nderin e komunistëve nuk dha përgjigje. Gjë që dihej kjo. Këtë anë të errët të jetës së tij, Braho ishte përpjekur gjithnjë ta mbante të panjohur. Kur u bë për herë të parë njeri publik, pra kur u zgjodh deputet i kallashparlamentit të vitit 1997, në manualin e Kuvendit për biografitë e deputetëve, nuk kishte asgjë për pozicionet e punës që kishte mbajtur Braho më parë.
Braho që më “akuzonte” mua se kisha “falsifikuar” ligjin e ISKK-së, vinte për vete nga një përvojë falsifikuese. Në vitin 1974 ai u diplomua gazetar dhe menjëherë filloi punë si punëtor partie në Bashkimin e Rinisë së Punës së Shqipërisë në Rrethin e Durrësit.
Këtë detyrë e mbajti deri në vitin 1978 për të shkuar jurist në Portin e Durrësit. Braho kishte nisur me korrespondencë Fakultetin Juridik në Tiranë për t’u bërë një vishinsk i përkushtuar i partisë për të dënuar armiqtë e klasës.
Partia e emëroi jurist pa mbaruar shkollën se ishte djalë partizani de. Me përfundimin e Fakultetit Juridik, në vitin 1981 Braho u emërua gjyqtar, e më pas kryetar i kolegjit ushtarak. Këtë detyrë Braho e mbajti deri në vitin 1987, kur u bë i njohur për një skandal të paparë, dënimin në mungesë të një shtetasi, të cilin e internoi.
Me iniciativën e tij si një bolshevik i vendosur kundër armiqve të klasës, shkon në Degën e Punëve të Brendshme Durrës dhe në dhomat e hetuesve bën komunikimin formal me të pandehurin. Për të qenë në rregull, përpilojnë një procedurë të falsifikuar sikur ishte zhvilluar gjyq.
Pasi i dënuari B.H. u ankua, Gjykata e Lartë nisi një hetim administrativ ndaj Spartak Brahos dhe sekretares Tatjana Doko. Kryesia e Gjykatës së Lartë, që ishte edhe organi epror për sistemin gjyqësor në vend, i thirri të dy shkelësit për t’i kërkuar llogari për “shkelje të rënda procedurale në një çështje penale”.
Gjyqtari Braho dhe sekretarja e tij ishin përgjegjës për dy vepra penale: shpërdorim i pozitës zyrtare dhe falsifikim dokumentesh. Por meqë Braho vinte nga “shtëpi lufte”, bazë e luftës “nacionalçlirimtare”, partia e mbylli njërin sy dhe nuk e dërgoi në dhomat e hetuesve.
Gjithë gjykatave iu dërgua qarkorja nr.240, datë 24.3.1987, në të cilën i tërhiqej vëmendja që raste të tilla mos të përsëriteshin më. Njëkohësisht, partia pati zemër të madhe me birin e saj. U ra dakord që Braho të largohej nga sistemi gjyqësor.
Braho gjeti fijen dhe i ra në qafë Ministrit të Tregtisë së Jashtme, shokut Shane Korbeci, i cili e emëroi jurist në një drejtori të rëndësishme të kësaj ministrie. Në mbledhjen e organizatës bazë ku bënte pjesë, shoku Spartak bëri autokritikë që është e nivelit të lartë politik, e cila nuk u administrua vetëm në dosjen e tij si komunist. Në kartë iu shënua një vërejtje.
(Në foto dokumenti dhe Spartak Braho me Nasho Jorgaqin “Dragoi”, në një mastrubim kolektiv me rastin e dekorimit të Brahos nga një shoqatë enveriste).
