Sa keq më vjen për lidershipin politik dhe gazetarët e vendit tim

Nga Makis Triantafyllopoulos – Nuk më duhej ta shikoja kryeministrin për një kohë të gjatë për të kuptuar se çfarë po ndodhte. Kërkoj falje për mospërmbajtjen time, por kam shumë orë fluturimi që më lejojnë të kuptoj se çfarë i parapriu një interviste të tillë prapa skenave.

“Këto janë pyetjet, këto janë përgjigjet, do të dukesh i ashpër kur të pyesësh (nuk do të pushohesh), unë do të dukem i penduar kur të përgjigjem”. Çfarë shfaqjeje teatrale e pabesueshme ishte kjo? Sa klloun “lajmi” u hodhën papritur nga transmetimet? Me sa guxim po drejtonin gishtin ndaj keqpërdorimit të përgjegjësve të aksidentit tragjik në Tempe. Edhe ata drejtues të çmendur të emisioneve argëtuese patën një krizë.

Të gjithë këta punks një ditë më parë nuk mund të pëshpëritnin asnjë fjalë për tubimet madhështore në Greqi dhe jashtë saj. Vetëm kur administratorët e pushtetit qesharak kuptuan zemërimin e qytetarëve dhe komunikuesit e tyre i njoftuan se Kalamaria ishte në flakë, ata nxituan të ulin kokën, të njohin gabimet e tyre, të kërkojnë falje dhe në konsultim dhe simpati të drejtpërdrejtë me miqtë e tyre televizivë të luajnë shfaqje kukullash që shikuam.

Liria është pjesëmarrje. Kjo pjesëmarrje e mijëra njerëzve që i detyroi tipat e trishtuar – administratorë të pushtetit – të ikin të çrregullt…
Lajmin ta marrin qytetarët grekë. Kushdo që vepron në mënyrë pasive përballë rrënojave të tilla politike mbetet i padëmtuar. Familjarët e viktimave kanë treguar rrugën.