Emigranti shqiptar, hero në Greqi/ Shpëtoi 2 fëmijë nga mbytja në Arta

Një emigrant shqiptar është heroi i ditës sot në Greqi. Ai ka nxjerrë nga një lumë në zonën e Artës dy fëmijë që po mbyteshin duke u shpëtuar jetën.

Leo shqiptari që u hodh në lumin Arachthos për të shpëtuar dy fëmijë – “Pa u menduar dy herë, mora frymë thellë dhe u zhyta”

“Nuk më intereson kush janë, çfarë rrace, çfarë feje. Unë jam o huaj, por jam qenie njerëzore”, tregon për protothema.gr Levan Goga, i cili u plagos ndërsa shpëtonte dy djemtë – Si erdhi në Greqi nga Beratk 24 vjet më parë dhe ndërtoi një jetë këtu

Levan Goga, burri që pa u menduar dy herë u zhyt në lumin Arachthos për të shpëtuar dy djem të mitur , nuk është dikush që kërkon publicitet. Ai nuk kërkoi asgjë, nuk priste asnjë “bravo”. protothema.gr e gjeti atë në telefon, ndërsa po priste radhën e tij në urgjencën e spitalit të Artës . Ai ishte i plagosur. Këmba e tij kishte dhimbje të forta – e kishte thyer gjatë përpjekjes ekstreme për të nxjerrë fëmijët nga fundi i lumit, në ujëra të thella dhe të turbullta, plot me degë, baltë dhe frikë. E megjithatë, në telefon ai nuk foli për veten, as për traumën. Ai foli vetëm për ta. “Fëmijët. Vetëm për këtë mendoj”, ishte fjalia e tij e parë.
Goga, ose “Leo” siç e thërrasin të gjithë në Neokor të Artës , nuk është shpëtimtar, ai nuk mban uniformë. Ai është një emigrant nga Berati i Shqipërisë. Ai erdhi në Greqi 24 vjet më parë, kur ishte vetëm 17 vjeç. Ai kishte mbaruar shkollën e mesme dhe kishte dëgjuar në atë kohë se “Greqia është e mirë”. Pa e ditur se çfarë e priste, ai kaloi kufirin dhe e gjeti veten në Athinë. Atje bëri lloj-lloj pune – pa stabilitet, pa siguri, pa u ankuar kurrë. Ai luftoi. Ai punoi shumë. Dhe disi, me këmbënguljen dhe durimin që karakterizojnë njerëzit e qetë, ai krijoi një jetë nga e para.

Gjatë pesë viteve të fundit ai ka jetuar në Arta me gruan dhe dy fëmijët e tyre, të moshës dhjetë dhe gjashtë vjeç. Gruaja e tij është rritur në Greqi dhe ata janë njohur nëpërmjet një martese të rregulluar – “bazani im i vogël na bashkoi”, thotë ai me një buzëqeshje. Jeta e tyre rrjedh qetë. Një shtëpi e thjeshtë dhe e përditshme, si çdo gjë tjetër. Deri të mërkurën në mesditë.
“Isha në kafene. Një fëmijë erdhi me motor dhe bërtiti ‘ndihmë, dy fëmijë po mbyten në lumë!’ Pa menduar dy herë, vrapova. Hipa në makinë dhe shkova në vendngjarje. Kalova nëpër kallamishte, kontrollova – nuk pashë asgjë. Hipa në një varkë me disa të tjerë. U zhyta një herë – asgjë. Herën e dytë mora frymë thellë, u zhyta më thellë, rreth tetë metra. Atje e pashë. Fëmija ishte shtrirë, i palëvizshëm, me një fytyrë të nxirë, krahë dhe këmbë të hapura. Ishte sikur të kishte vdekur. E kapa, e nxorra me forcë. Dhe pastaj dëgjova se e kishin parë edhe të dytin. U zhyta përsëri, dy dhe tre herë. E gjeta. Ishte me shpinë në fund. Kur e nxora lart, po i rridhte gjak nga hunda dhe goja. U frikësova”, thotë ai me zë të mbytur.

Ai nuk i njihte fëmijët. Ai nuk kishte detyrim të përfshihej. Askush nuk e caktoi shpëtimtar. E megjithatë, ai u hodh në ujë sikur të ishin fëmijët e tij. «Njëra ishte mosha e vajzës sime. Nuk më intereson kush janë, çfarë race, çfarë feje. Jam i huaj, por jam qenie njerëzore. Bëra atë që do të bënte çdo baba. Po mendoj vetëm për fëmijët», thotë ai dhe ndalet. Zëri i tij thyhet.

Shikimi i tij nuk kërkon konfirmim. Ai nuk kërkon drita, as intervista. «Shpresoj të jetojnë. Zgjohuni. Të jetojnë jetën e tyre. Është turp. Dhe tani fëmijët e mi po qajnë në shtëpi. Duhet të kthehem…», na tha ai pak para se të mbyllte telefonin, ndërsa ende po priste në radhë.

Për ata që e kanë mësuar historinë e tij, Levan Goga është një hero . Për të, ai është thjesht një baba që rastësisht u ndodh në vendin e duhur në kohën e duhur – dhe nuk e hodhi shikimin larg. Në vend që të kishte frikë, ai u zhyt në të. Në vend që të mendonte për veten, ai veproi. Dhe ndoshta, përmes trimërisë së tij të heshtur, ai na kujtoi se çfarë do të thotë të jesh vërtet njeri.

Pika ku pothuajse ndodhi një tjetër tragjedi me viktimat e dy djemve të mitur në lumin Arachthos nuk është rastësi. Sipas dëshmive, kjo zonë e veçantë – pak poshtë urës në lartësinë e Neochorit – konsiderohet jashtëzakonisht e rrezikshme. Është një pikë me vorbulla intensive dhe një thellësi të pjerrët që arrin edhe nëntë metra. Ndërsa pjesa tjetër e lumit është relativisht e cekët, gjeomorfologjia nën shtyllat e urës ndryshon papritur. Atje, kanalet e ujit bashkohen, duke krijuar nën-vorbulla dhe rryma të forta që mund të bllokojnë edhe notarët me përvojë.

Kjo nuk është hera e parë që është regjistruar një incident i ngjashëm. Siç thonë banorët e zonës, këto fenomene janë të shpeshta, veçanërisht në pranverë dhe verë, kur temperaturat rriten dhe fëmijët zbresin në lumenj për t’u freskuar. Më i madhi nga dy djemtë që ishin në rrezik thuhet se u zhyt për të shpëtuar shokun e tij dhe, në një përpjekje për ta nxjerrë jashtë, e kapi për qafe – diçka që i rëndoi të dy. ” Njëri tërhoqi tjetrin “, thotë një dëshmitar. Kur mbërriti Shërbimi i Zjarrfikësve, kishin kaluar minuta kritike. Ata në fund të fundit ia detyronin jetën e tyre vetëmohimit të një burri.

Incidenti nxorri në pah edhe një herë paaftësinë e komuniteteve lokale dhe veçanërisht të bashkive për të marrë masa parandaluese thelbësore. Dëshmitë e banorëve janë zbuluese: “Ata janë të parët për fjalë dhe festime, por asgjë për veprime.” Nuk ka shenja paralajmëruese, nuk ka barriera, nuk ka informacion bazë. Lumi mbetet i pambrojtur, i paeksploruar, një kurth për fëmijët dhe të rinjtë.
Nevoja për ndërhyrje është e domosdoshme. Bashkitë duhet të mobilizohen me përgjegjësi, jo vetëm kur godasin fatkeqësitë. Ato duhet të organizojnë seminare për ndihmën e shpejtë dhe CPR në shkolla, të ofrojnë trajnime bazë për rojet bregdetare për të rinjtë, të vendosin shenja paralajmëruese dhe të hartojnë pika të rrezikshme në lumenj dhe liqene.

Në një vend që numëron viktima në mjediset ujore çdo vit, mosveprimi nuk falet. Shembulli i Leos, shqiptarit që luftoi me ujin për të shpëtuar dy djem, nuk mund të jetë e vetmja linjë mbrojtjeje. Duhet një plan. Dhe vullnet.

Analizat mjekësore treguan edemë të theksuar në tru dhe ujë në mushkëri tek njëri nga fëmijët, ndërkohë që u zbulua edhe një frakturë në qafë. Gjendja e tyre konsiderohet serioze.